Mia plej antikva libro

Ĉi monate estas la 118^a datreveno de la apero de la unua libro pri La Internacia Lingvo: Ja, En julio de la jaro 1887, en Varsovio, la cenzuristo permesis disvastigi tiun unuan lernolibron, kiu estis 28-paĝa, grizkovrila libreto. La Unua Libro por Rusoj. Ĝi enhavis antaŭparolon, 16-regulan gramatikon, ĉ. 900-radikan vortaron kaj lingvoprovojn: tradukojn de "Nia Patro" el la Biblio, poemojn el Heine, leter-specimenon kaj du originalajn poemojn: "Mia Penso", kaj "Ho, Mia Kor'".

Kompreneble mi ne posedas en mia persona biblioteko tiun historian libron. Tamen mi ja posedas libron sufiĉe antikvan por ĝojigi min, la plej antikvan kiun mi havas, kaj -kurioze- ankaŭ ĝi estas lernolibro pri La Internacia Lingvo: Temas pri lernilo por hispanparolantoj presita en Barcelono en la jaro 1909, kies titolo estas: Prontuario de Esperanto (esperantlingve: "Kompendio de Esperanto"), verkita far advokato José GARZÓN RUIZ. Vi, kara leganto komprenos ke por mi, amanto de libroj kaj amanto de Esperanto, tiu-ĉi 96-jaraĝa libro estas "juvelo" en mia biblioteko.